Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Prostkach

     Zaczęliśmy od obejrzenia - online - filmu Teresy Czepiec pt. "Superjednostka" opowiadającego o katowickim bloku mieszkalnym zaprojektowanym według modernistycznej idei maszyn do mieszkania autorstwa francuskiego architekta Le Corbusiera. Dla tych, którzy z różnych względów (np. techniczne) nie obejrzeli tego filmu, udostępniona została notatka autorki filmu o jego bohaterach. Następnie wykonaliśmy ćwiczenie, w którym należało odpowiedzieć na pytanie: Jeżeli wybrany przez Ciebie budynek potrafiłby pisać ..., to do kogo, w jakiej formie i o czym będzie będzie chciał napisać ? Padły różne odpowiedzi ale przytoczmy niektóre z nich:
"Gdyby wybrany przeze mnie budynek umiałby pisać, to napisałby list. Zwracał by się on do mieszkańców tej budowli. List pochwaliłby lub pouczyłby ludzi zamieszkujących go."
"Jeśli budynek umiałby mówić, poradziłby mieszkańcom, aby DOBRZE wykorzystali swoje życie i spędzili je jak najlepiej."
"Dom jakby umiał pisać, to napisałby list do ludzi. Zapraszając ich do siebie na zakupy, na spotkania kawiarniane oraz na wieczorne bale w jego wnętrzach. "
     Kolejnym naszym krokiem było zebranie zdjęć ciekawych, intrygujących domów, konstrukcji budowlanych mogących być wstępem do jakiejś opowieści. Udało nam zebrać sporą ilość zdjęć (min. te poniżej), z których wybraliśmy jedno, tj. przedstawiające dom postawiony do góry nogami. Wybrane przez nas zdjęcie stało się inspiracją do napisania - stworzenia - krótkiej bądź długiej historii domu znajdującego się na zdjęciu. Oto niektóre z nich:
" Pewnego dnia - idąc – w trakcie spaceru natknąłem się na bardzo dziwnie wyglądający dom. Ten dom wyglądał inaczej, niż wszystkie inne domy. .Postanowiłem zapukać do drzwi i zapytać mieszkańców dlaczego stoi on do góry nogami. Jak się wkrótce okazało, nikt nie zapraszał do środka, dom był głuchy i niezamieszkany przez nikogo. Postanowiłem jednak wejść i rozejrzeć się. W środku wszystko, ale to wszystko, było – jak na zewnątrz - do góry nogami. Sufit był podłogą a podłoga sufitem. Nad głową miałem ogromny stół z krzesłami i miałem wrażenie, że zaraz na mnie spadnie. Pomyślałem sobie „nie chciałbym mieszkać w takim domu” . Byłem w tym domu zaledwie kilka chwil gdy nagle zakręciło mi się w głowie. Wyszedłem i zrobiło mi się od razu lepiej."
"W Warszawie za starym miastem zbudowano nietypowy dom. Stoi on na dachu, odwrócony do góry nogami. Do środka wchodzi się przez okna. Z góry zwisają meble, a okna są na wysokości kolan. Ludzie są bardzo zaskoczeni takim widokiem, dziwi ich fakt, że coś takiego istnieje. Na początku wchodząc do niego czuje się lęk i strach, ma się wrażenie, że spadnie coś zaraz na głowę. Kilka lat temu znalazła się rodzina, która z wielką chęcią zdecydowała się tam zamieszkać. Dużo osób odwodziło jej członków od tego pomysłu, tłumacząc im, że będą mieli wielkie trudności z przemieszczaniem się i prowadzeniem normalnego trybu życia. Dla nich nie miało to żadnego znaczenia, jak będzie wyglądało ich życie w tym domu. Czuli się wyróżnieni wiedząc, że będą mogą żyć inaczej, niż znane im rodziny. Obecnie są zadowoleni i dumni, z tak podjętej decyzji. Mieszkając w tym domu są naprawdę szczęśliwi. "
     Naszą pracę w tym temacie zakończyła odpowiedź na pytanie: Co to znaczy obserwować rzeczywistość bez uprzedzeń i stereotypów ? Jak zawsze odpowiedzi bywają różne. Może przytoczmy jedną z nich:
"Obserwować rzeczywistość bez uprzedzeń, to znaczy, abyśmy nie zastanawiali się, jak coś nam wyjdzie. Powinniśmy mówić sobie, że będzie najlepiej, że wszystko się uda."