Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Prostkach

   Kwiecień – Miesiąc Pamięci Narodowej – jest miesiącem, w którym przypominamy ważne wydarzenia z historii Polski. Oddajemy hołd tym, którzy bohatersko walczyli o wolność i niepodległość naszego kraju oraz ofiarom wielu tragedii, w tym i mordów.

    W tym roku obchodzimy 80 rocznicę Zbrodni Katyńskiej, mordu dokonanego na około 22 tysiącach Polaków, ludobójstwa,  które przez trzy lata trzymane było w tajemnicy przez władze radzieckie.

    W związku z tą rocznicą Przystanek Historia – Centrum Edukacyjne IPN im. Janusza Kurtyki – przygotował lekcję online z historii za pośrednictwem platformy ZOOM.

   Uczniowie klas szóstych mieli przyjemność uczestniczenia w lekcji poświęconej Zbrodni Katyńskiej, którą zorganizował IPN a przeprowadzili jego pracownicy. Czego dowiedzieli się podczas tej lekcji ? Oto, co powiedzieli:

   „Zbrodnię Katyńską uważam za jeden z najgorszych mordów dokonanych na ludziach. Twierdzę, że powinniśmy pamiętać o niej tak długo, jak tylko możemy oraz mówić o niej nowym pokoleniom. Owa zbrodnia uświadomiła mi, jak wielkie zło ludzie potrafią wyrządzić innym, tylko po to, aby osiągnąć cel własny.”  Jakub

   „To, że zamordowano tylu polskich uczonych, inteligencji, lekarzy dało nam jako narodowi ogromną stratę. Gdyby ci ludzie żyli, na pewno nasz kraj byłby lepszy, bardziej rozwinięty.” Albert

   „Jest to straszna zbrodnia, w której zginęły tysiące lub nawet dziesiątki tysięcy Polaków. Nie wyobrażam sobie, jak Rosjanie mogli strzelać w tył głowy tylu osobom, którzy nawet im nic nie zrobili. Trzeba pamiętać o ludziach , którzy walczyli o wolną Polskę."  Dominik

   „Wydarzenie to wydawało mi się bardzo tragiczne, ze względu na to, że żołnierze nie wiedzieli, jakie plany mają wobec nich rosyjscy strażnicy. Lekcja uświadomiła mi, w jaki sposób żyli ludzie uwięzieni w obozach.”  Konrad

    „Mogłam przeczytać zapiski tych ludzi. Dowiedziałam się również, że próbę zatajenia prawdy o mordzie katyńskim, zniweczyła armia niemiecka po zaatakowaniu ZSRR.” Patrycja

    „Wiem teraz, że Zbrodnia Katyńska to mord dokonany przez Sowietów na blisko 22 tysiącach obywatelach państwa polskiego, których wzięto w niewolę lub aresztowano. Ofiarami byli głównie znaczący obywatele kraju, np. oficerowie Wojska Polskiego czy ludzie ogólnie wykształceni.”  Marika

    „Prowadząca poruszyła temat II wojny światowej i jakie wydarzenia się z tym równały. Mówiła też o zbrodni dokonanej na polskich oficerach w Katyniu, która była przygnębiająca i zarazem smutna.”  Paweł

    „Z tej lekcji dowiedziałem się ile osób zginęło, kto zginął i w jakich okolicznościach. To spotkanie uświadomiło mi to, w jaki nieludzki sposób można potraktować drugiego człowieka. Mam nadzieję, że takie wydarzenie już się nigdy nie powtórzy.”  Sebastian

    Udział w w/w lekcji zainspirował naszych szóstoklasistów do tworzenia dialogów oraz wykonywania prac plastycznych. Oto one:

Wszyscy siedzieli cicho, jak myszy pod miotłą. Nikt nie miał ochoty się odzywać, byli zmartwieni. Przed sekundą wsiedli do pojazdu, który zawieźć ich miał... . No właśnie, gdzie ?
- Bądźcie dobrej myśli. - Ktoś postanowił zagaić rozmowę.
- Nie wiemy gdzie jedziemy, jak więc mamy być dobrej myśli ?
- Postarajcie się. Przecież... . Co jeśli wracamy do domu ?
- Właśnie, co jeśli niedługo zobaczymy naszą rodzinę ? - odezwał się ktoś inny.
- Tego nie wiecie... - szepnął ktoś z końca pojazdu. - Równie dobrze mogą nas tu wszystkich pozabijać.
- Jeśli będziecie takimi pesymistami, to najprędzej wpadniemy w jakiś rów i nie będzie czasu się nad tym zastanawiać.
- Nikt tu nie jest pesymistą, wystarczy trzeźwo myśleć. Najlepsza rzecz, jaka nam się może przytrafić, to bycie bliżej domu.
- On ma rację. Myślicie, że ot tak pozwolą nam wrócić?
- Mam taką nadzieję… .
- Nadzieja matką głupich, mój drogi.
- Ja tylko chcę przeżyć, jak każdy tutaj. Nie odbieraj mi ostatnich marzeń.
Dyskusje przecinało powietrze, zacięte głosy stawały się coraz głośniejsze. Aż wreszcie ujrzeli światło wpadające do pojazdu przez małą szparę w drzwiach.
- Smoleńsk !  Klaudia

(W obozie przejściowym.)
Dowódca: - Panowie, zapewniam was, że za rok będziemy nasze położenie wspominać z uśmiechem na ustach.
(Sowieci zabierają oficerów z cel i umieszczają ich w karetkach więziennych. W jednej z karetek wywiązał się dialog.)
Oficer 1: - Jak myślisz, dokąd nas zabierają ?
Oficer 2: - Nie wiem. Pewnie do jakiegoś innego obozu, a tamten przejściowy będzie dla nowych jeńców.
(Oficer 1 próbuje wyjrzeć przez małe okienko karetki.)
Oficer 1: - Zdaje mi się, że jedziemy do lasu. Hmm… . Roboty przymusowe ?
Oficer 2: - Wykończą nas... . Boże, co z nami będzie...?
Oficer 1: - Nie przejmuj się. Bądźmy dobrej myśli.
(Karetka więzienna dojeżdża na miejsce. Słychać strzały. Sowieci zabierają Oficera 1.)
Oficer 1: - Żegnaj, towarzyszu broni.
Oficer 2 (przez łzy, prawie płacząc): - Ojcze Nasz, który jest w niebie...
(Po chwili Sowieci przychodzą po niego.)  Wiktor